2 3 4-ტრიფტორბენზოის მჟავა (CAS# 61079-72-9)
საფრთხის სიმბოლოები | Xi - გამაღიზიანებელი |
რისკის კოდები | 36/37/38 – აღიზიანებს თვალებს, სასუნთქ სისტემას და კანს. |
უსაფრთხოების აღწერა | S26 – თვალებთან კონტაქტის შემთხვევაში დაუყოვნებლივ ჩამოიბანეთ დიდი რაოდენობით წყლით და მიმართეთ ექიმს. S37/39 – ატარეთ შესაფერისი ხელთათმანები და თვალის/სახის დამცავი საშუალება S36 - ატარეთ შესაბამისი დამცავი ტანსაცმელი. |
WGK გერმანია | 3 |
HS კოდი | 29163990 |
საშიშროების კლასი | გამაღიზიანებელი |
შესავალი
2,3,4-ტრიფტორბენზოის მჟავა ორგანული ნაერთია. ქვემოთ მოცემულია მისი ბუნების, გამოყენების, მომზადების მეთოდისა და უსაფრთხოების შესახებ შესავალი:
ხარისხი:
- გარეგნობა: 2,3,4-ტრიფტორბენზოის მჟავა არის უფერო კრისტალური მყარი.
- ხსნადობა: ხსნადია ორგანულ გამხსნელებში, როგორიცაა ეთერები და სპირტები და ოდნავ ხსნადი წყალში.
- სტაბილურობა: შედარებით სტაბილურია ოთახის ტემპერატურაზე, მაგრამ შეიძლება შემცირდეს ძლიერი ოქსიდანტებით ან შემცირების აგენტებით მაღალ ტემპერატურაზე.
- სიმჭიდროვე: დაახლ. 1,63 გ/სმ³.
გამოყენება:
- 2,3,4-ტრიფტორბენზოის მჟავა ჩვეულებრივ გამოიყენება როგორც მნიშვნელოვანი შუალედი ორგანულ სინთეზში.
- ის ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას როგორც ცეცხლგამძლე საფარებში, საღებავებში, პლასტმასებში და პოლიმერებში.
მეთოდი:
2,3,4-ტრიფტორბენზოის მჟავა შეიძლება მომზადდეს შემდეგი სინთეზური გზებით:
- ბენზოინის მჟავა რეაგირებს ტრიფტორაცეტილ ქლორიდთან და წარმოიქმნება 2,3,4-ტრიფტორბენზოილის ქლორიდი.
- შემდეგ 2,3,4-ტრიფტორბენზოილის ქლორიდი წყალთან ურთიერთქმედებს და მიიღება 2,3,4-ტრიფტორბენზოის მჟავა.
უსაფრთხოების ინფორმაცია:
- 2,3,4-ტრიფტორბენზოის მჟავას მტვერმა და ორთქლმა შეიძლება გამოიწვიოს თვალების, კანისა და სასუნთქი სისტემის გაღიზიანება.
- ატარეთ შესაბამისი პერსონალური დამცავი აღჭურვილობა, როგორიცაა დამცავი სათვალეები, ხელთათმანები და დამცავი ნიღბები გამოყენებისას ან დამუშავებისას.
- ნაერთთან ზემოქმედებისას დაზარალებული ადგილი დაუყოვნებლივ უნდა დაიბანოთ სუფთა წყლით და რაც შეიძლება მალე უნდა მიმართოთ სამედიცინო დახმარებას.
- შენახვისა და დამუშავებისას დაცული უნდა იყოს უსაფრთხოების სათანადო ზომები და პროცედურები, როგორიცაა კარგად ვენტილირებადი გარემოს შენარჩუნება და შეუთავსებელ ნივთიერებებთან კონტაქტის თავიდან აცილება.